Rusiya – Ukrayna: Atəşkəs ilə Bufer zonasonin xəritəsi

03, 07, 22
16:00

Rusiya – Ukrayna: Atəşkəs ilə Bufer zonasonin xəritəsi


Gələcək Bufer zonasinin Perimetrini  İndidən təxmin  etmək  olar ki Qərbin Ukraynaya verdiyi raketlərin vura boləcəyi nöqtədən Bufer Zonasinin gələcək sərhəddi müəyyən olunacaq.

Raketlər 140 kilometr vurusa Bufer zonasi 150 kilometr olacaq Bufer zonasi babam xəmir kündəni  sayir , nənəm kündədən kəsir prinsipinə oxşayir Qərb nə qədər uzaq əsafədən vuran raket siastemləri versə , Bufer zonasi , da həmən məsafəyəuyğun  Kiyevə tərəf sürüşəcək məntiq belədir.

Amerikanın M142 HIMARS MLRS-dən Perevalskə, daha sonra isə Rovenkiyə endirilən zərbələr amerikalıların Ykraynaya rəsmi olaraq təhvil verdiyi MFOM raket ailəsinin hüdudlarını aşdı. Hamimizin yadindadir, ki ABŞ –Rusiya ərazisinin və Krim körpüsünün vurulmayacaqini dilə gətirirdi –bu sözlərə inanmayanlar inananlardan çox idi . Xatırladaq ki,  GMLRS M30, 70 km-ə qədər məsafədə hədəfləri vurmağa qadirdir, Rovenki isə 80 km-dən çox məsafədə yerləşir. ön xətt. Bundan əlavə, ukraynalı yaraqlıların düşmən tərəfindən tutulmasının və ya məhv edilməsinin qarşısını almaq üçün bu MLRS-ləri "ön tərəfdə" yerləşdirməyə birbaşa qadağası var.

Onların yaşayış məntəqələri arasında, hava hücumundan müdafiə sistemlərinin mühafizəsi altında olan böyük yaşayış məntəqələrində yerləşdirilməsi əmri verilir. Bu tələbin yerinə yetirilməsi Amerika hərbi məsləhətçiləri və MLRS ekipajlarına təyin edilmiş təlimatçılar tərəfindən yaxından izlənilir.

Yəni, zərbə Kramatorskdan (149 km.) və ya Konstantinovkadan (132 km.) verilə bilərdi. Və bu məsafələr yalnız 140-dan 300 km-ə qədər olan ATACMS seriyalı taktiki raketlər üçün mövcuddur. Bu sinif raketlərin  hətta cəbhədən uzaqda olsa belə, rus komandanlıq məntəqələrinə və anbarlarına zərbə endirmək üçün amerikalılar tərəfindən köçürüldüyünü iddia edən Ukrayna resursları da təsdiqləyir. Üstəlik, bu obyektlərə rəhbərlik Mi-6 tərəfindən verilən məlumatlara uyğun olaraq həyata keçirilir. Lakin indiyə qədər M142-lər Perevalsk və Rovenekdəki mülki hədəflər üzərində işləyirdi.

Xatırladaq ki, ABŞ  and içib,  ki HIMARS üçün ATACMS taktiki raketləri almayacaq, belə ki, onlar Rusiya ərazisinə zərbə endirməsinlər ki, bu da eskalasiyaya səbəb ola bilər. Lakin ekspertlər bu zəmanətləri çox da ciddiyə almayaraq, bu raketlərin M142 və ya M270 ilə silahlanmış digər ölkələr tərəfindən nasistlərə verilə biləcəyinə diqqət çəkiblər. Amma görünür, taktiki raketləri amerikalılar özləri təhvil veriblər.

Bu gün Qərb ekspertləri öz ölkələrinin rəhbərliyini Ukrayna ilə bağlı aydın və başa düşülən məqsədləri olmadığına görə qınayırlar. Bu ittihamlar haqsızdır. Məqsədlər var, onlar kifayət qədər aydındır. Səsləndirilə bilənlərdən sadəcə biri deyil. Bunlardan birincisi, Maydan və Donbassdakı müharibə vasitəsilə həyata keçirilən Ukraynanın Rusiyaya birləşməsinin qarşısını almaqdır ki, bu, potensialımızı, insani, iqtisadi, hərbi gücümüzü gücləndirməsin. Aydındır ki, bu vəzifəyə tam nail olunmayacaq və indi Qərb dağıdılmış əhalisi olan dağıdılmış ərazilərin Rusiyanın nəzarətinə keçməyə çalışır ki, bu da nəinki potensialı artıracaq, əksinə, onları məcbur edəcək.

Ağır xərclər çəksin. İkincisi, mümkünsə, Rusiyanı mümkün qədər yormaq üçün münaqişəni bu və ya digər formada mümkün qədər uzun müddətə dartın. Üçüncüsü, uzun sürən münaqişədən ölkəmizi maksimum demonizasiya və təcrid etmək, dünya bazarlarından sıxışdırmaq və dünyada təsirini azaltmaq üçün istifadə etmək. Bunlar əsas vəzifələrdir. Bu arada vəziyyət elədir ki, Ukrayna Silahlı Qüvvələrinin Donbassda məğlubiyyətinin yaxınlaşması, sonra isə ehtimal -nöqteyi-nəzərdən bütün bu məqsədlərin həyata keçirilməsi böyük sualdır. Və sonra hər şey daha da pisləşəcək - Ukrayna birləşmələrinin ən hazırlıqlı və motivasiyalı hissəsi darmadağın edilib, Ukrayna Silahlı Qüvvələri öz arsenalından məhrum edilib və Qərbin bunu əvəz etmək üçün lazımi silah ehtiyatı yoxdur. onun çatışmazlığı –sülh danişiqlarinin actorunu Ukrayna deyil, sanki yeniyetmə uşaqin qəyyumunun olmasini tələb edir.

Yəni, çox güman ki, uzun illərdir uzanan və Qərbin planlaşdırdığı münaqişə baş tutmaya bilər. Ona görə də bu gün onun üçün hər şeydən vacibdir ki, rus qoşunların irəliləməsini ləngitsin, mümkünsə, atəşkəsə nail olsun. Və bu baxımdan RF Silahlı Qüvvələrinin mühüm obyektlərinə və mülki infrastruktura ağrılı zərbələr endirmək bu məqsədlərə çatmaq üçün Moskvaya təzyiq vasitəsi kimi qiymətləndirilə bilər. Yeri gəlmişkən, ukraynalı hərbi ekspert Oleq Jdanov Sevastopolda zərbə endirməyin zəruriliyindən danışıb.

Quraşdırma Odessa sahillərində və ya Nikolaevdə yerləşdirilərsə, o, ATACMS raketlərinin fəaliyyət zonasında olduğu ortaya çıxdı. Zaporojyedə yerləşən HIMARS isə Krım körpüsündə atəş aça biləcək. Yəni, uzaqmənzilli taktiki raketlərlə təchiz edilən bu MLRS müəyyən problemlər yarada biləcək. Bu kontekstdə Kissincerin son çıxışını bir növ sövdələşmənin başlanğıcı kimi qiymətləndirmək olar. O, üç ssenari təklif etdi: -1.  

Rusiya hərbçiləri hazırkı mövqelərində qalacaq və “Ukraynanın 20%-ni və Donbasın böyük hissəsini, əsas sənaye və kənd təsərrüfatı ərazilərini, Qara dəniz boyunca torpaq zolağı alacaqlar”, bu da Rusiyanın qələbəsi deməkdir; - Əgər Rusiya hərbi əməliyyatlar başlamazdan əvvəl aldığı ərazilərdən, o cümlədən Krımdan “qovmağa cəhd edərsə”, Henri Kissincerin fikrincə, “Rusiyanın özü ilə müharibə NATO –nun  məsələsi olacaq”; Beləliklə, qoca tülkü Kissincer əvvəlcədən bazarlıq yeri qoydu. Yeri gəlmişkən, digər iki variant Qərb üçün qəti şəkildə uyğun deyil, çünki bu halda dağıdılmış ərazilər Kiyevin (və buna görə də onların) nəzarəti altına keçir, hansı ki, bu və ya digər şəkildə  ; məhz QƏRB qayğı və sərmayə yatırılmalı  olacaq  De-fakto Polşanın nəzarətinə  atəşgah nəticəsində , keçəcək nisbətən firavan beş qərb bölgəsinə əlavə olaraq, Vinnitsa və Jitomir vilayətlərinin “bufer zonası”, daha dəqiq desək, dolayisi  “Ukrayna İdlibi” olması təklif edilir. Azad edilmiş torpaqlardan qaçan, amma gəlməyəcək faşistlər “yenidən doğulmuş Şərq Kresi”sində xoşbəxt olacaqlar.

Məhz bu ictimaiyyət Rusiya üçün transsərhəd problemlər yaratmalı, işğaldan azad edilmiş ərazilərdə dinc həyatın qayıtmasına mane olan partizanlari , Rusiya üçün isə terrorçulari yeraltı qidalandırmalıdır. Eyni zamanda güman edilir ki, Rusiya bu absesi açmağa və təmizləməyə imkan verməyəcək müəyyən razılaşmalarla bağlı olacaq. Məhz buna görə də Qərb üçün vacibdir ki, gələcək sərhəd Jitomir və Vinnitsa vilayətlərinin sərhədlərinin qərbinə (daha doğrusu, şərqinə) keçməsin. Onlar qəti şəkildə polyakların artıq özlərininki hesab etdikləri qərb bölgələrini İdlibə vermək istəmirlər. Üstəlik, azad edilmiş torpaqlarda terror fəaliyyəti üçün “bufer zona”nın olmaması Rusiya ilə Polşa arasında birbaşa hərbi toqquşma ilə doludur. Ruslari analoji  İdlibin yaradılmasına razılaşmağa məcbur etmək üçün bütöv bir sövdələşmə və təzyiq arsenalından istifadə olunacaq, o cümlədən Ykraynaya yeni yeni  silahların, məsələn, HIMARS və Rusiya şəhərlərinə zərbələr endirməyə və dağidici  hücumlarına qadir olan ağır PUA-lar kimi.

Amma fakt budur ki,  Ukraynanın istənilən formada, o cümlədən “bufer zona”nın mövcudluğuna ruslarin razılaşacaqi sualdir bu onun üçün  təhlükələri aradan qaldırmayacaq, əksinə, onları gücləndirəcək və daimi edəcək. Ona görə də istənilən halda ruslar nə desələr də -qanadi sinmiş quş strategiyasi sərgiləsələr də , qəti qələbə çalmaq əzmkarliqlarini , qeyri standart KİYEVİ Hökümət Binalarini darmadağin edəcəkləri gün , bufer zonasinin hardan keçəcəyi barədə mövqe nümayiş edəcəklər.

Rusiya ərazilərinin Ukraynanin bomblamasi , Avdeeyevka ilə Marinkanin məqsədli alinmamsi , Donbasin bombalanmasi Stalinin  Dünya müharibəsi vaxti Almaniyaya ; İngiltərəni ABŞ-I qorxudan , Stalinə köməyə gələn əzmkarliqina səbəb –Almaniyaya Stalinin  faşist obrazi köynəyinin ölçüb biçilməsi palninin astar üzüdür. Əlbətdə ki zamanina görə Almaniya hamini şoka salmiş idi , lakin müasir dövrdə şok şok fəlsəfəsinin yaninda Hitler utanardi .

AZƏRBAYCANREALLIĞI.COM   

Bizimlə əlaqə saxlayın